Συνέντευξη πρόσφυγα για τις συνθήκες των ελληνικών κρατητηριών

Σ: Συνεντεύκτρια

Χ: Συνεντευξιαζόμενος

Σ: Θα ήθελες να ξεκινήσεις να μου πεις λίγα λόγια για την ιστορία σου.. εγώ έχω κάποιες ερωτήσεις στο μυαλό μου να σου κάνω αλλά θα προτιμούσα να ξεκινήσεις να μου μιλάς για σένα και μετά να παρέμβω εγώ.

Χ:Από πού θες να αρχίσω;

Σ: Από όπου θες εσύ

Χ: Κάθε χώρα έχει τα δικά της προβλήματα, στο Αφγανιστάν ήταν όντως καλύτερα για μένα τότε που έκανα μουσική, αυτό που ήθελα αλλά υπήρχαν και προβλήματα. Όταν δημιουργήθηκε το πρόβλημα και δεν μπορούσα πια να μένω εκεί, ξεκίνησα για να έρθω προς τα εδώ.. είχα ονειρευτεί ότι στην Ευρώπη και στην Ελλάδα θα μπορέσω να συνεχίσω τη μουσική και να κάνω αυτό που θέλω, αυτό που ονειρεύομαι  να γίνω. Δυστυχώς όμως εδώ δεν βρήκα αυτό που ονειρευόμουνα βρήκα μεγαλύτερες δυσκολίες.

Σ: ποια ήταν αυτά τα προβλήματα που όπως λες σε έκαναν να φύγεις;

Χ: η αγάπη μου ήταν η μουσική.. σιγά σιγά όταν μεγάλωνα άρχισα να ασχολούμαι με τη μουσική  είχα πρόβλημα ακόμα και με την οικογένεια και με το συγγενικό περιβάλλον που δεν ήθελαν με τίποτα να κάνω μουσική. Εγώ είχα μάθει κάποια μουσική κρυφά και αντιμετώπισα μεγαλύτερο πρόβλημα.. γιατί ήταν απαγορευτικό στο περιβάλλον μας να κάνουμε μουσική, αυτό που ήθελα εγώ και έτσι αποφάσισα να φύγω.

Σ: μπορείς να μας πεις λίγα λόγια για το ταξίδι σου, για το πέρασμα των συνόρων;

Χ: οι δυσκολίες είναι πάρα πολλές όταν περνάς τα σύνορα των χωρών γιατί δεν ταξιδεύεις κανονικά με χαρτιά πρέπει να πας παράτυπα από τα βουνά. Ήταν πολύ μεγάλη πρόκληση και πολύ μεγάλος κίνδυνος. Χάσαμε κάποιους φίλους μας, σκοτώθηκαν στα σύνορα. Ακόμα και στα σύνορα της Τουρκίας με το Ιράν. Εκεί σκοτώθηκε ένας φίλος μου, οι συνοριοφύλακες τους πυροβόλησαν, μετά εγώ ο ίδιος έπεσα θύμα απαγωγής στην Τουρκία . Οι δουλέμποροι και οι διακινητές μας απήγαγαν και ζήταγαν λεφτά από τους δικούς μας. Πέρασα πάρα πολλά ,  πάρα πολλές δυσκολίες μέχρι να φτάσω εδώ.

Σ: θέλεις να μας πεις πώς ακριβώς έγινε όλο αυτό, η απαγωγή;

Χ: Μας πήραν από την Κωνσταντινούπολή και είπαν ότι είναι διακινητές και είπαν ότι θα μας πάνε στην Ελλάδα. Μας έβαλαν σε ένα κλειστό βαν και μας πήγαν σε ένα υπόγειο καμία ώρα έξω από την Κωνσταντινούπολη και άρχισαν να μας βασανίζουν και να ζητάνε λεφτά. Μου πήραν τα μουσικά όργανα που είχα μαζί μου, πήραν τα λεφτά, ζήτησαν και λεφτά απ’τους δικούς μας και μετά από μέρες μας έφεραν πίσω και μας άφησαν σε ένα δρόμο έτσι πολύ…. για να μην βλέπει κάνεις και έφυγαν.

Σ: και πώς έγινε και σας άφησαν; Πλήρωσες τα λύτρα;

Χ: Πλήρωσα πολλά λεφτά.

Σ: οι δικοί σου;

Χ: ναι, οι δικοί μου πλήρωσαν τα λύτρα.

Σ:ναι ναι. Θέλεις να μας πεις για το τι έγινε όταν ήρθες εδώ; Για τη ζωή σου στην Ελλάδα;

Χ:Θέλω να είμαι πολύ ειλικρινής. Στο Αφγανιστάν σίγουρα θα με σκοτώνανε γιατί εκεί είναι οι Ταλιμπάν και γι αυτούς η μουσική είναι αμαρτία και όποιος παίζει μουσική του κόβουν τα χέρια και τον σκοτώνουν. Εκεί σε σκοτώνουν και τελειώνει.. σε σκοτώνουν μία φορά.. εδώ αυτός ο θάνατος είναι σαν να σε βασανίζει και να πεθαίνεις αργά και βασανιστικά. Εγώ έχω βασανιστεί τόσο πολύ στην Ελλάδα και στην προσπάθεια να φύγω και να επιστρέψω. Η αστυνομική βία, η ρατσιστική βία ήταν τόσο έντονα που έλεγα ότι μακάρι να ήταν μία και καλή.. αν με σκότωναν θα ήταν καλύτερα.

Σ: θέλεις να μας αναφέρεις κάποια από αυτά τα περιστατικά της αστυνομικής βίας;

Χ: το χειρότερο περιστατικό ήταν όταν επιχείρησα να φύγω από την Ελλάδα μέσα από τα Σκόπια , Σερβία… 6 φορές έχω επιχειρήσει να φύγω αλλά μία φορά με έπιασε η αστυνομία στα σύνορα με τα Σκόπια και εκεί με έβαλαν σε ένα υπόγειο με τους άλλους . Ήταν ένα υπόγειο που εκεί ήταν πολύ δύσκολο ακόμη και να αναπνεύσεις τα παράθυρα ήταν κλειστά ,ήταν σκοτεινά. Και εκεί είχα κάποιο πρόβλημα και είχα πέσει και είχα λιποθυμήσει και οι αστυνομικοί νόμιζαν ότι το κάνω επίτηδες για να με ελευθερώσουν και ενώ ήμουν λιπόθυμος με είχαν χτυπήσει πάρα πολύ άσχημα. Όταν συνήλθα είδα ότι παντού είχα μελανιές και πόναγα πολύ έντονα. Είχε και πάρα πολλή υγρασία και ήταν χάλια η κατάσταση και αναγκάστηκαν και με πήγαν στο νοσοκομείο μετά.

Σ: είπες ότι έχει έρθει και άλλες φορές αντιμέτωπος με περιστατικά αστυνομικής βίας..

Χ: είναι πολύ περίεργα.. δεν ξέρω είναι η δουλειά τους ή θέλουν να διασκεδάσουν δεν ξέρω..  κάθε φορά και τώρα παρόλο που έχω χαρτιά με πιάνει η αστυνομία και μου λέει ότι θα πάμε στο αστυνομικό τμήμα έχει γίνει.. όταν μπαίνουμε στο αστυνομικό τμήμα η συμπεριφορά των αστυνομικών είναι πολύ άγρια για παράδειγμα λένε να μην γελάτε ή να κοιτάτε κάτω και μας χτυπάνε με σφαλιάρες με κλοτσιές. Γινότανε φορές που  μπαίνουμε μέσα, κάποιες ώρες μας κρατάνε μέσα , κοιτάνε τα χαρτιά λένε ναι να φύγετε. Μόλις βγαίνουμε απ’το αστυνομικό τμήμα άλλοι αστυνομικοί μας πιάνουν και μας βάζουν πάλι μέσα είναι σαν να διασκεδάζουν με εμάς.. αυτή την αίσθηση έχω..ενώ δεν υπάρχει άλλος λόγος .. χωρίς να έχουμε κάνει κάτι απλά επειδή δεν φαινόμαστε σαν πολίτες που είναι εδώ.. επειδή έχουμε διαφορετικό χρώμα και διαφορετική εμφάνιση, αυτό μας κάνει…  το άλλο περιστατικό που δεν μπορώ να ξεχάσω ήταν όταν εγώ πέρσυ.. τα πρωινά είχα ένα πώς το λένε…φλάουτο . Και έπαιζα πάνω σε ένα παγκάκι στο Πεδίο του Άρεως και ήταν εκεί ναρκομανείς και έμποροι ναρκωτικών από εδώ και από εκεί.. κάποια στιγμή ήρθε η αστυνομία πιάσανε κι αυτούς  πιάσανε κι εμένα εγώ, εγώ δεν είχα τίποτα και μας πήγαν στο αστυνομικό τμήμα και μας έγδυσαν όλους.. και αυτούς και εμένα και κάποια στιγμή λέω ότι σ αυτούς μπορεί να έχουν βρει κάτι, μπορεί να είναι έμποροι ναρκωτικών αλλά με εμένα γιατί  τα βάζουν,αφού τους έδειξα τα χαρτιά; Και εκεί μας είχαν γδύσει εντελώς όλους και μας κλωτσούσαν όλους έτσι σαν να παίζαν με εμάς.

Σ: επειδή ανέφερες προηγουμένως ότι έχεις κρατηθεί σε αστυνομικά τμήματα.. ήθελα να σε ρωτήσω πώς ήταν οι συνθήκες;

Χ: γενικά ήταν πολύ δύσκολα τα κρατητήρια.. δεν ήμουν σε κέντρο κράτησης ήμουν σε κρατητήριο αστυνομικών τμημάτων. Μία φορά σε ένα δωμάτιο 4x5 ήταν 12 άτομα. Έκανε κρύο, τα φαγητά ήταν απαίσια.. η συμπεριφορά των αστυνομικών ήταν απαίσια. Μία άλλη φορά ήταν ένα δωμάτιο λίγο μεγαλύτερο απ’το πρώτο ήμασταν πότε 20, πότε 28 πότε 40 άτομα μέσα και πάλι τις ίδιες καταστάσεις.. δηλαδή δεν μπορώ να περιγράψω ήταν πολύ άσχημες καταστάσεις.

Σ: πόσο καιρό έχεις κρατηθεί;

Χ: περίπου 3 μήνες

Σ: και για ποιο λόγο σε είχαν πιάσει;

Χ:λόγω του ότι δεν είχα χαρτιά.. είχα κάποιο χαρτί, είχε λήξει, πήγα να μου το ανανεώσουν και μετά έμεινα χωρίς χαρτιά και με έβαλαν μέσα στο κρατητήριο.

Σ: και πριν.. σε σχέση με την κράτηση, προαυλιζόσασταν ή ήσασταν συνεχώς μέσα στο κελί;

Χ: εγώ ήμουν μέσα περίπου 3 μήνες και δεν μας έβγαλαν καθόλου έξω.. ακόμα και ένα μικρό παράθυρο που είχαμε εκεί και είχαν βάλει μπάρες και φωνάζαμε και παρακαλάγαμε να τον αφήνουν ανοιχτό για κάποιες ώρες… κάποιες φορές το άνοιγαν κάποιοι καλοί αστυνομικοί αλλά άλλες φορές ούτε αυτό δεν άνοιγαν, να μπει αέρας μέσα στο κρατητήριο, ούτε αυτό δεν κάνανε!

Σ: το φαγητό πώς ήταν εκεί;

Χ: ήταν χάλια.. ήταν κάτι για να μην πεθάνουμε.. συνήθως ήταν ψωμί με μαρούλι και τυρί, αυτό ήταν. Οι κρατούμενοι φωνάζανε, πολλές φορές κάνανε και απεργία και λέγανε ότι δεν μπορούμε να φάμε αυτό. Δεν τους ένοιαζε.. καμιά φορά αλλάζανε αλλά το κύριο φαγητό είναι αυτό, ίσα ίσα για να μην πεθάνουμε.

Σ: πόσες φορές την ημέρα τρώγατε;

Χ: 2 φορές.το βράδυ και το μεσημέρι, έτσι ήταν.

Σ:Κατά τη διάρκεια αυτών των μηνών από άποψη υγιεινής, πώς κάνατε μπάνιο, πώς..;

Χ: ήταν ένα ντους εκεί πέρα αλλά ήταν με κρύο νερό , πολύ κρύο νερό και κάναμε με πολλές δυσκολίες απ’το κρύο, αλλά κάναμε. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε και κάτι άλλο.

Σ: σαπούνι είχατε;

Χ: όποιος είχε λεφτά αγόραζε σαπούνι, όποιος δεν είχε δεν αγόραζε.

Σ: τα ρούχα σας πώς τα πλένατε;

Χ: εκεί στο μπάνιο πλέναμε όλοι τα ρούχα μας, αλλά πολλοί δεν είχαν σαπούνι, σκόνη, άλλοι που τους έφερναν οι δικοί τους απέξω μας βοηθούσαν..

Σ: υπήρχε άτομο το οποίο να είχε ανάγκη από φάρμακο, από περίθαλψη αυτούς τους μήνες; Τι γινόταν τότε;

Χ: το μοναδικό φάρμακο εκεί μέσα είναι το ντεπόν, και να σπάσει το πόδι σου και πονοκέφαλο να έχεις  το πρώτο που κάνουν είναι να σου δίνουν ένα ντεπόν. Τίποτα άλλο δεν σου κάνουν. 3 φορές αρρώστησα ο ίδιος, όλοι αρρώσταιναν εκεί πέρα γιατί ήταν μικρός ο χώρος και ήταν κλειστός και εξαέρωση δεν υπήρχε και όλοι αρρωσταίναμε.και λόγω αυτού έχω μια αντίδραση στο ντεπόν, τώρα πήγα στο σχολείο και με πόναγε το κεφάλι μου και λέω στη δασκάλα και μου λέει πήγαινε να πάρεις ντεπόν και μία άλλη μέρα πονούσε το στομάχι μου και μου λέει πήγαινε να πάρεις ντεπόν και λέω παντού και στη φυλακή και εδώ ντεπόν. Και πήγα μια μέρα και πέταξα τα ντεπόν στα σκουπίδια. Και όταν με ρώτησαν γιατί τα πέταξα είπα όλο ντεπόν δίνετε να μην δίνετε αυτό, κάτι άλλο να δίνετε.

Σ: αν χρειαζόσασταν κάτι δεν θα σας έφερναν γιατρό να σας εξετάσει;

Χ: όχι, δεν έφερναν ποτέ γιατρό και έπρεπε να είσαι σε πολύ άσχημη κατάσταση για να σε πάνε στο νοσοκομείο.. τα παιδιά για παράδειγμα  είχαν κάνει απόπειρες αυτοκτονίας ή με πλακάκια ή κάτι  βρίσκανε και κόβανε τις φλέβες τους  και αιμορραγούσαν  και έπεφταν κάτω και μετά τους μάζευαν και τους πήγαιναν στο νοσοκομείο, τους έκαναν μια πρώτη βοήθεια εκεί πέρα και μετά τους έφερναν πάλι πίσω. αυτό γινόταν…3 φορές αρρώστησα ο ίδιος και δεν έφεραν γιατρό.

Σ: μάλιστα.. σχετικά με την Χρυσή Αυγή.. έχεις αντιμετωπίσει κάποιο περιστατικό ρατσιστικής βίας;

Χ:δύο φορές έχω πέσει θύμα επίθεσης από αυτήν την ομάδα… μία φορά που είχα έρθει το 2012 που δεν γνώριζα τίποτα από αυτά από τους φασίστες ότι κυνηγάνε τους μετανάστες και τους χτυπάνε.. ήμουν σε ένα ίντερνετ καφέ και μίλαγα με τους γονείς μου, βγήκα έξω και ξαφνικά ήρθαν μία ομάδα και με χτύπησαν πάρα πολύ άσχημα.. η άλλη φορά ήταν ακριβώς ένα χρόνο μετά 2013 τον Σεπτέμβρη, αρχές Οκτώβρη.. και πάλι στον Άγιο Παντελεήμονα ξαφνικά εκεί που περνούσα ήρθαν και με χτύπησαν πολύ άγρια.

Σ: δεν υπήρξε κάποια λογομαχία πιο πριν ή κάτι.. απλά ήρθαν και σε χτύπησαν;

Χ: την πρώτη φορά όπως σας είπα δεν γνώριζα τίποτα από αυτά.. ήταν μία ομάδα κοριτσιών και αγοριών, ήταν νέοι και με φώναξαν μου είπαν να πάω εκεί, πήγα και κάτι μου είπαν και εγώ δεν γνώριζα τη γλώσσα και πρώτα γέλασαν και μετά άρχισαν να με χτυπούν.. αλλά με χτύπησαν πιο πολύ τα κορίτσια, τα κορίτσια ήταν αυτά πού με χτύπησαν πιο πολύ την πρώτη φορά.

Σ: τη δεύτερη; Τι έγινε την δεύτερη;

Χ: τη δεύτερη φορά.. την τελευταία, είχα πάει στο σπίτι του φίλου μου και κάναμε μουσική και βγήκα έξω και όπως προχωρούσα σε έναν δρόμο πέρασε τρέχοντας έτσι ένας αφρικανός, μαύρος ήταν και μου είπε «φίλε φύγε, θα σε χτυπήσουν» αλλά εγώ δεν κατάλαβα τότε τι μου είπε και εκείνος είχε φύγει και εγώ περπάταγα και ξαφνικά έτσι μία ομάδα έφτασε τρέχοντας και με ρώτησε από πού είσαι και εγώ είπα από πού είμαι και άρχισαν να με βαράνε.

Σ: παρατηρητές στα περιστατικά που ανέφερες δεν υπήρχαν; Δεν υπήρξε κάποιος να το δει; Να σε βοηθήσει;

Χ:  ήταν πολύ τρομακτικό.. οι τελευταίοι που πήγαν να με χτυπήσουν.. κοίταγα αν κάποιος τριγύρω ήταν και φώναζα για να με βοηθήσει.. υπήρχε τριγύρω κόσμος, ήταν τα μαγαζιά των πακιστανών, των αράβων και των ελλήνων που ήταν εκεί, όλοι κάνανε τα στραβά μάτια, κλείνανε τα μαγαζιά για να φύγουν.. και όλοι είχαν τρομάξει και έφευγαν, δεν επενέβαινε κανείς.

Σ: τη δεύτερη φορά ήταν και αγόρια και κορίτσια στη συγκεκριμένη ομάδα;

Χ: μόνο αγόρια ήταν την τελευταία φορά.

Σ: βλέπεις τον τελευταίο καιρό ότι έχουν αυξηθεί αυτά τα περιστατικά ρατσιστικής βίας;

Χ: εγώ δεν γνωρίζω πολλά πολιτικά.. για το τι κάνει το κόμμα.. άκουσα ότι έναν γνωστό του φίλου μου τον είχαν χτυπήσει πολύ άσχημα.. αλλά τώρα τελευταία τελευταία ακούω λιγότερες επιθέσεις σε σχέση με απ ότι ήταν κάποιους μήνες πριν.

Σ: για ποιο λόγο πιστεύεις ότι είναι λιγότερες;

Χ: δεν γνωρίζω πραγματικά, δεν γνωρίζω γιατί συμβαίνει αυτό αλλά είναι σαν να βλέπω ότι έχει λιγοστέψει .. τουλάχιστον λιγότερα ακούω εγώ αλλά δεν ξέρω γιατί έχει γίνει μπορεί και να έχει γίνει για τα εμπόδια που έχουν δημιουργηθεί σ αυτούς τελευταία.

Σ: γενικότερα η ελληνική κοινωνία πώς σε αντιμετώπισε, εκτός της Χρυσής Αυγής και της αστυνομίας;

Χ: είναι πολύ διαφορετικός ο κάθε άνθρωπος.. δεν μπορείς να πεις ότι όλοι είναι κακοί και όλοι είναι καλοί.. έχω έλληνες φίλους και ελληνίδες που πραγματικά με έχουν αντιμετωπίσει σαν παιδί τους, έχω δει τόσα καλά που δεν έχω δει και από τη μάνα μου και από την οικογένειά μου. Που με βοήθησαν στη μουσική και από εδώ και από εκεί. Αλλά καταλαβαίνω ακόμα και στον δρόμο όταν πάω με βρίζουν ή κάνουν άκρη, πηγαίνουν απέναντι και μας κοιτάνε πολύ άσχημα.. μας λένε κάποια λόγια και κάνουν άκρη και φεύγουν..

Σ: αυτοί  που σε έχουν βοηθήσει.. πού βρήκες αυτή τη στήριξη; Ποιος σε βοήθησε;

Χ: σε σχέση με το χώρο με βοήθησαν από το φόρουμ  των προσφύγων γιατί ήταν πολύ άσχημη η κατάσταση δεν μπορούσα να πάω πουθενά και έμεινα στα γραφεία του φόρουμ, με βοήθησαν πάρα πολύ για να μην μείνω στον δρόμο. Και οι Έλληνες εκεί που κάνω μαθήματα ελληνικών πάρα πολύ, με βοήθησαν πάρα πολύ με έχουν συστήσει με μουσικούς και πάω και κάνω μουσική με αυτούς. Αυτοί με βοηθάνε.. έτσι γίνεται η  βοήθεια.

Σ: τώρα έχεις χαρτιά εδώ; είσαι μόνιμα ή σκέφτεσαι να φύγεις;

Χ: αυτή τη στιγμή έχω ζητήσει άσυλο εδώ, έχω κάνει τα χαρτιά μου η υπόθεσή μου προχωράει στο γραφείο του ασύλου και αν αναγνωριστώ και αν πάρω κάποιο χαρτί και η κατάσταση παραμείνει έτσι που δεν έχω δουλεία , που είναι χάλια… όντως θα προσπαθήσω να πάω κάπου να δουλέψω.. αυτή τη στιγμή κάνω και μαθήματα ελληνικών, πάω σχολείο , αν πάνε καλά τα πράγματα θα συνεχίσω εδώ δεν θα πάω αλλού.

Σ: η καθημερινότητά σου έχει αλλάξει με την κρίση;

Χ:εγώ δεν είμαι από πολύ παλιά εδώ.. αλλά όσο είμαι εδώ ακούω πράγματι ότι η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει πάρα πολύ, ότι είναι πολύ άσχημα τα πράγματα.. αλλά τα πράγματα είναι πιο σοβαρά και πιο έντονα για τους μετανάστες για τους πρόσφυγες για εμάς δηλαδή, αυτό που ακούω στα μαθήματα , η δασκάλα μας λέει ότι είναι παλιά ήταν καλύτερα τα πράγματα και για τους ίδιους τους Έλληνες και καταλαβαίνω ότι δεν περνάνε καλά ούτε οι ίδιοι οι Έλληνες.. και για μας είναι πολύ χειρότερα, πολύ χειρότερα

Σ: εσύ είπες δεν δουλεύεις κάπου; Δεν έχεις δουλειά;

Χ: όχι δεν δουλεύω, δεν υπάρχει δουλειά, με τη μουσική ασχολούμαι, κάνω μουσική από εδώ και από εκεί.

Σ: και πώς τα βγάζεις πέρα οικονομικά;

Χ: είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα.. δεν έχω καμία οικονομική ενίσχυση και στο χώρο που μένω, οι φίλοι μου με βοηθάνε.. εντάξει μένεις εκεί μετά κάπου αλλού και το φαγητό μου είναι στους φίλους μου και πάλι.. ή σήμερα μπορεί να φάω κάποια άλλη μέρα μπορεί να μην φάω γιατί δεν έχω τίποτα, ή μπορεί και να πάω στο δήμο ή στην εκκλησία και να φάω εκεί.

Σ: τι θα έλεγες σε κάποιον που θέλει να μεταναστεύσει εδώ στην Ελλάδα;

Χ: εγώ τους συμβουλεύω να μην έρθουν.. αλλά κάποιοι είναι αναγκαίο να φύγουν γιατί εκεί που είναι κινδυνεύει η ζωή τους αλλά αυτοί που δεν κινδυνεύει η ζωή τους εγώ θα έλεγα καλύτερα να μην φύγουν γιατί είναι χειρότερα εδώ.

Σ: με την πολιτική του ασύλου.. υπάρχουν προβλήματα; Είπες ότι είχες κάποια θέματα.

Χ: στην αρχή όταν ήρθα  δεν ήθελα να μείνω εδώ.. μετά που προσπάθησα 6 φορές να φύγω και με γύρισαν.. τότε ήταν πολύ δύσκολο να ζητήσεις άσυλο, δεν υπήρχε σύστημα ασύλου.. τώρα στην Κατεχάκη έχουν φτιάξει μία καινούρια υπηρεσία ασύλου.. τώρα λένε ότι είναι καλύτερα τα πράγματα και γι αυτό πήγα εκεί και ζήτησα άσυλο

Σ: θα ήθελες κάτι να πεις στους πολιτικούς της Ελλάδας;

Χ: τώρα το μήνυμα το δικό μου δεν έχει νόημα γιατί δεν θα με ακούσει κανένας.. αλλά αυτό που λέω εγώ είναι οι πολιτικοί και η κυβέρνηση να είναι ειλικρινείς απέναντι στους πολίτες και να βλέπουν τους πολίτες με τα ίδια μάτια.. όλοι είναι ίσοι και όλοι είναι ίδιοι..

Σ: μάλιστα. Έχεις να προσθέσεις κάτι άλλο, κάτι που εγώ δεν σκέφτηκα να σε ρωτήσω;

Χ: εγώ από μικρή ηλικία, δεν έχω δει μία μέρα που να είναι άσπρη και στη χώρα μου και εδώ.. τώρα έχω συνηθίσει.. η μόνη μου ελπίδα αυτή τη στιγμή είναι να με βοηθήσει κάποιος να έχω τα μουσικά μου όργανα. Όπου πάω τα προβλήματα υπάρχουν, τουλάχιστον να έχω τη μουσική αυτό που αγαπάω να κάνω.. τίποτα άλλο δεν χρειάζομαι.

Σ: Εντάξει. Σε ευχαριστώ πολύ.

Χ: Εγώ ευχαριστώ.