Σκοπός αυτής της δημοσίευσής μας είναι να ασκήσουμε μια σύντομη κριτική σε ένα νέο πεδίο που εμφανίζει αρκετά κοινά χαρακτηριστικά με την επιστήμη της Ψυχολογίας, ωστόσο το ίδιο δεν κατατάσσει τον εαυτό του σε αυτήν αλλά ούτε και η Ψυχολογία το αποδέχεται ως κλάδο της. Αποφασίσαμε, όμως, να ασχοληθούμε με αυτό καθότι παρουσιάζει αρκετό ενδιαφέρον και ο λόγος γίνεται για το Life Coaching και Business Coaching ή με ελληνικούς όρους "προπόνηση ζωής" και "καριέρας". Μια άλλη αφορμή για αυτήν την κριτική μας αποτελεί μια δημοσίευση που διαβάσαμε στην επίσημη ιστοσελίδα του Αθηναϊκού Ινστιτούτου Coaching για ένα διήμερο Coaching στην Αθήνα στις 24 και 25 Ιανουαρίου, το οποίο υπόσχεται να μας εκπαιδεύσει πάνω στους προσωπικούς και επαγγελματικούς μας στόχους (http://athenscoaching.gr/index.php/%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%B1/%CE%B5%CE%BA%CE%B4%CE%B7%CE%BB%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-events/180-coaching-practice ).
Πρόκειται για μια Μεθοδολογία, όπως ισχυρίζονται οι ίδιες, η οποία βοηθά το άτομο να αναπτύξει τις δυνατότητες του, να εκπαιδευτεί ώστε «να φτάσει στην αυτοβελτίωση», και να πείσει τον εαυτό του ότι μπορεί να καταφέρει όποιον στόχο θέλει. Η «προπονήτρια» θα συμπράττει μαζί με τον εκπαιδευόμενο για να θέτουν μαζί στόχους, να απομακρύνουν τα αρνητικά συναισθήματα και να ατενίζουν με αισιοδοξία το μέλλον, ώστε να επιτύχει ο εξυπηρετούμενος την προσαρμογή σε οποιοδήποτε περιβάλλον εργασιακό και μη.
«..άτομα με μεγάλα αποθέματα ψυχολογικού κεφαλαίου αισθάνονται πιο ικανά να βρουν εργασία καθώς πιστεύουν ότι διαθέτουν όλα όσα χρειάζεται, τόσο για να οργανώσουν καλύτερα την αναζήτηση εργασίας, όσο και για να τους επιλέξει ένας εργοδότης. Κάθε άνθρωπος, για να μπορέσει να προσαρμοστεί με επιτυχία στην φάση αναζήτησης εργασίας θα χρειαστεί τα θετικά συναισθήματα που θα λειτουργήσουν ως πηγή ενέργειας. Οι σκέψεις και τα συναισθήματα ωστόσο δεν είναι η ίδια η λύση, αλλά εκείνα που θα συμβάλλουν στην λύση! Θα βοηθήσουν στην επίτευξη των στόχων και την υπέρβαση των δυσκολιών, θα βοηθήσουν τους ανθρώπους να διαχειριστούν τόσο το πρόβλημα όσο και το στρες με το οποίο βιώνουν το πρόβλημα » (http://www.athenscoaching.gr/index.php/about-us/athens-coaching-blog/158-psychological-capital-job )
«..άτομα με μεγάλα αποθέματα ψυχολογικού κεφαλαίου αισθάνονται πιο ικανά να βρουν εργασία καθώς πιστεύουν ότι διαθέτουν όλα όσα χρειάζεται, τόσο για να οργανώσουν καλύτερα την αναζήτηση εργασίας, όσο και για να τους επιλέξει ένας εργοδότης. Κάθε άνθρωπος, για να μπορέσει να προσαρμοστεί με επιτυχία στην φάση αναζήτησης εργασίας θα χρειαστεί τα θετικά συναισθήματα που θα λειτουργήσουν ως πηγή ενέργειας. Οι σκέψεις και τα συναισθήματα ωστόσο δεν είναι η ίδια η λύση, αλλά εκείνα που θα συμβάλλουν στην λύση! Θα βοηθήσουν στην επίτευξη των στόχων και την υπέρβαση των δυσκολιών, θα βοηθήσουν τους ανθρώπους να διαχειριστούν τόσο το πρόβλημα όσο και το στρες με το οποίο βιώνουν το πρόβλημα » (http://www.athenscoaching.gr/index.php/about-us/athens-coaching-blog/158-psychological-capital-job )
Και κάπου εδώ πρέπει να φτάσει ο δικός μας σχολιασμός για αυτό το νέο «trend». Ίσως είναι προφανές ότι πρόκειται για ένα πεδίο που πάλι εστιάζει στο άτομο, καθώς το ίδιο είναι υπεύθυνο για την επιτυχία του και την αποτυχία του, από εκείνο και μόνο εξαρτάται η απόκτηση μιας νέας ευχάριστης ζωής στην οποία θα λαμβάνει σημαντικές αποφάσεις, θα ολοκληρώνει απαιτητικές διαδικασίες και θα αποδίδει όσο το δυνατόν περισσότερο. Η εσωτερική αλλαγή και η υψηλή λειτουργικότητα είναι οι δυο βασικές αξίες που εκθειάζονται στο Coaching και είναι αξίες που οφείλει να κατέχει το άτομο, αν μη τι άλλο, για να θρέψει το νεοφιλελευθερισμό. Ο ψυχισμός που παράγεται μέσα από αυτή την εκπαίδευση είναι αυτός που θα καταπιέσει τον θυμό του όταν θα μειωθεί ο μισθός του στην επιχείρηση για χάρη της αποδοτικότητάς της, είναι εκείνος που θα χαμογελάσει στις υπερωρίες που θα του δοθούν επειδή απέδειξε ότι είναι ένας ικανός στρατιώτης και είναι εκείνος που θα σκεφτεί ότι η συνάδελφός του απολύθηκε επειδή δεν ήταν υπάκουη ή επειδή δεν είχε καλό coach. Η υπόσχεση της ευτυχίας, που αναμφισβήτητα ξεπηδά και σε αυτή την περίπτωση, εξαρτάται από το άτομο και μόνο και για να εκπληρωθεί, ενώ τα θετικά συναισθήματα και η προσαρμοστικότητα είναι ο μόνος δρόμος.
Έτσι, οποιοδήποτε πολιτικοθεσμικό εμπόδιο ή κοινωνικό έλλειμμα δεν λαμβάνεται καν υπόψη, εφόσον τα πάντα προκύπτουν εκ των έσω και η αποτυχία είναι ένδειξη προσωπικής αδυναμίας. Όλο αυτό μοιάζει στα μάτια μας σαν μια ακόμα προσπάθεια κατασκευής μιας αποπολιτικοποιημένης κοινωνίας, όπου τα αρνητικά συναισθήματα, που πρέπει να αποτελούν τις αφορμές για αντίσταση, θα πρέπει να βρίσκονται πάντα υπό διαπραγμάτευση και διαχείριση, ενώ τα θετικά θα καταλαμβάνουν το πρώτο βάθρο.
To αν θα βρεις λοιπόν δουλεία ειδικά στη σύγχρονη Ελλάδα, δεν είναι θέμα ανεργίας, δεν είναι θέμα του ότι οι περισσότερες δουλειές είναι πράγματι σκατά είναι θέμα του αν αισθάνεσαι ικανός για να βρεις μια τέτοια. Ταυτόχρονα , το αν σε βρίζει το αφεντικό σου, αν σε ρουφιανεύει η συνάδελφος, αν πρέπει να έχεις συγκεκριμένη ενδυμασία και συμπεριφορά, αν δουλεύεις ανασφάλιστος Κυριακές και αργίες και ο μισθός σου φτάνει ίσα ίσα για τους λογαριασμούς είναι δικό σου πρόβλημα να διαχειριστείς το άγχος και τα αρνητικά συναισθήματα που (λογικά) προκύπτουν από τις παραπάνω συνθήκες.
Ένα άλλο ζήτημα που θεωρούμε ότι προκύπτει είναι το πώς μπορεί στη σύγχρονη κοινωνία να γίνεται λόγος για την εκπλήρωση των στόχων μας. Στις μέρες μας οι στόχοι είναι τόσοι πολλοί, να βρούμε δουλειά, να έχουμε λεφτά, να κάνουμε οικογένεια, να έχουμε χόμπι, να πηγαίνουμε ταξίδια, να έχουμε φίλους κτλ κτλ κτλ. Πώς γίνεται λοιπόν να αναφερόμαστε στην εκπλήρωση «οποιουδήποτε στόχου»; Αν κάποιος επιθυμεί να δημιουργήσει οικογένεια πρέπει να αφήσει πίσω τη δουλειά του, ενώ αν κάποια θελήσει να ταξιδέψει δεν θα μπορεί να ασχοληθεί με κάποια άλλη δραστηριότητα. Μήπως λοιπόν χρειαζόμαστε συνέχεια ένα προπονητή να μας λέει τι θα κάνουμε μια και πάντα θα υπάρχει κάποια πτυχή της ζωής μας που δεν θα είναι τόσο πετυχημένη όσο θα θέλαμε;
To αν θα βρεις λοιπόν δουλεία ειδικά στη σύγχρονη Ελλάδα, δεν είναι θέμα ανεργίας, δεν είναι θέμα του ότι οι περισσότερες δουλειές είναι πράγματι σκατά είναι θέμα του αν αισθάνεσαι ικανός για να βρεις μια τέτοια. Ταυτόχρονα , το αν σε βρίζει το αφεντικό σου, αν σε ρουφιανεύει η συνάδελφος, αν πρέπει να έχεις συγκεκριμένη ενδυμασία και συμπεριφορά, αν δουλεύεις ανασφάλιστος Κυριακές και αργίες και ο μισθός σου φτάνει ίσα ίσα για τους λογαριασμούς είναι δικό σου πρόβλημα να διαχειριστείς το άγχος και τα αρνητικά συναισθήματα που (λογικά) προκύπτουν από τις παραπάνω συνθήκες.
Ένα άλλο ζήτημα που θεωρούμε ότι προκύπτει είναι το πώς μπορεί στη σύγχρονη κοινωνία να γίνεται λόγος για την εκπλήρωση των στόχων μας. Στις μέρες μας οι στόχοι είναι τόσοι πολλοί, να βρούμε δουλειά, να έχουμε λεφτά, να κάνουμε οικογένεια, να έχουμε χόμπι, να πηγαίνουμε ταξίδια, να έχουμε φίλους κτλ κτλ κτλ. Πώς γίνεται λοιπόν να αναφερόμαστε στην εκπλήρωση «οποιουδήποτε στόχου»; Αν κάποιος επιθυμεί να δημιουργήσει οικογένεια πρέπει να αφήσει πίσω τη δουλειά του, ενώ αν κάποια θελήσει να ταξιδέψει δεν θα μπορεί να ασχοληθεί με κάποια άλλη δραστηριότητα. Μήπως λοιπόν χρειαζόμαστε συνέχεια ένα προπονητή να μας λέει τι θα κάνουμε μια και πάντα θα υπάρχει κάποια πτυχή της ζωής μας που δεν θα είναι τόσο πετυχημένη όσο θα θέλαμε;
Καταλήγοντας, θα παραθέσουμε τους τίτλους από το περιεχόμενο μαθημάτων ενός προγράμματος Coaching Business StartUp, όπως το βρήκαμε στην επίσημη ιστοσελίδα τους, που προετοιμάζει τους νέους επίδοξους προπονητές.
« Module 4
- Απενοχοποιώντας την πώληση.
- Μαθαίνοντας να “πουλάς” τον εαυτό σου & το expertise σου, με αυθεντικό τρόπο.
- Γράφοντας τα βασικότερα κείμενα που θα χρειαστείς για να προωθήσεις το practice σου. (http://www.athenscoaching.gr/index.php/coaching-courses/coaching-startup) »
Tα σχόλια δικά σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου